روندشناسی انتقال از سیستم های ارگانیکی به سیستم های سایبرنتیکی (گرایش اقتصادی)

سیستم اقتصادی، یکی از سیستم های هر جامعه ای است. سیستم اقتصادی به تبع تغییر و تحولات تکنولوژیک جامعه ی جهانی در حال تغییر و تحول است. لازمه ی هماهنگ شدن با جهان پیش رفته و بهره گیری بهینه از تکنولوژی، تغییرات ساختاری و شکلی در سیستم جامعه و به تبع آن در سیستم قدرت اقتصادی است. از ابتدای سال 1919 میلادی پس از جنگ جهانی نخست، سیستم های اداره ی جوامع به صورت ارگانیکی سازوکار یافته اند. بقاء سیستم جامعه ی ارگانیکی منوط بر بقاء زیر سیستم های تشکیل دهنده ی آن یعنی قدرت های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و نظامی و اجتماعی است. با رشد تکنولوژی و فناوری اطلاعات و ارتباطات جهانی، بقاء جامعه، به شدت تحت تأثیر اطلاعات و انرژی است. مبتنی بر تئوری سیستم ها، سیستم های ارگانیکی به سیستم های سایبرنتیکی تغییر و تحول می یابند. در جامعه ی سایبرنتیکی اجزاء سیستم جامعه، منابع قدرت اطلاعات و قدرت انرژی است و این دو، سایر منابع قدرت را در بر می گیرند. مسأله ی اساسی بررسی روند حرکت از سیستم جامعه ی ارگانیکی به سیستم جامعه ی سایبرنتیکی و به تبع آن حرکت از سیستم اقتصاد ارگانیکی به سیستم اقتصاد سایبرنتیکی است. بنابراین مبتنی بر این تئوری، سیستم محتملی که جامعه و اقتصاد ایران نیز به آن گرایش دارد سیستم سایبرنتیکی است. مطالعه ی روندشناسی انتقال سیستمی در سه مرحله ی ترمینولوژی، متدلوژی و اپیدمیولوژی به روش دکترینال می باشد. در روش دکترینال به چیستی، چرایی و چگونگی انتقال سیستم ارگانیکی به سیستم سایبرنتیکی به صورت تحلیلی، توصیفی و تبیینی پرداخته می شود. تعریف اقتصاد سایبرنتیک، تبیین مفاهیم اقتصاد اطلاعات، اطلاعات اقتصادی، اقتصاد انرژی و انرژی اقتصادی است. تغییر و تحول سیستم اقتصاد سایبرنتیک با تبیین تغییر در سه حوزه ی نهادسازی، ساختار آموزش و فرهنگ سازی، به چیستی، چرایی و چگونگی تحقق اقتصاد سایبرنتیک پاسخ می دهد. چرخه ی اقتصادی در سیستم اقتصاد سایبرنتیک، وابسته به اطلاعات و انرژی است در واقع در عرصه ی اقتصادی اطلاعات و انرژی عامل محرک در به جریان انداختن چرخه ی اقتصادی است.